کلمه "فراافکندن" در زبان فارسی به معنای افکندن یا پراکندن چیزی در فضا یا سطحی وسیع است. این کلمه از ترکیب "فرا" به معنی گسترده و "افکندن" به معنی پرت کردن یا ریختن تشکیل شده است.

قواعد و نکات نگارشی مرتبط با "فراافکندن":

1. جدا نوشتن: در متون رسمی و نگارشی، معمولاً کلمات مرکب باید به صورت جدا نوشته شوند، مگر اینکه به یک کلمه واحد تبدیل شده باشند. اما "فراافکندن" به عنوان یک فعل مجزا می‌تواند به صورت یکپارچه نوشته شود.

2. فعل: "فراافکندن" به عنوان فعل در جملات استفاده می‌شود. برای مثال: "او دانه‌ها را فراافکند."

3. زمان‌ها: این فعل می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود. برخی از اشکال آن در زمان‌های مختلف شامل:

   • زمان حال: فراافکند.
   • زمان گذشته: فراافکند.
   • آینده: فراافکند خواهد شد.

4. استفاده ادبی: این کلمه می‌تواند در متون ادبی و شاعری برای ایجاد تصاویری زیبا و توصیفی استفاده شود.

5. مترادف‌ها: برای این کلمه، مترادف‌های دیگری نیز وجود دارد که ممکن است در متن‌های خاص یا کاربردهای متفاوت مورد استفاده قرار گیرند، مانند "پراکندن" یا "پرت کردن".

توجه به این نکات می‌تواند به درک بهتر و استفاده صحیح از کلمه "فراافکندن" در نوشتار کمک کند.

1. او تصمیم گرفت تا در جلسه‌ی مهم، نظرات خود را با شجاعت فراافکند.
2. در آن شب، ستارگان زیبایی بر آسمان فراافکنده بودند که چشم‌ها را مسحور می‌کردند.
3. معلم با استفاده از داستان‌های جذاب، مفاهیم دشوار را به راحتی فراافکند و فهماند.