کلمه «فرابر» یکی از واژه‌های ترکیبی در زبان فارسی است که به معنای «عابر» یا «افراد عبورکننده» به کار می‌رود. این کلمه معمولاً در متون عمومی و علمی به کار می‌رود و در زمینه‌هایی مانند حقوق، شهرسازی و حمل و نقل کاربرد دارد.

نکات نگارشی و قواعد مربوط به کلمه «فرابر»:

1. نقطه‌گذاری: در جملاتی که این کلمه به کار می‌رود، باید توجه کرد که استفاده از ویرگول و دیگر نشانه‌ها به درستی انجام شود. برای مثال:

   • «فرابر باید از مناطق مشخص شده عبور کند.»

2. نحوه‌ی استفاده در جملات: کلمه «فرابر» معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در نقش‌های مختلفی مانند فاعل، مفعول و... در جمله قرار بگیرد.

   • مثال: «فرابر به وسیله‌ راهنماها هدایت می‌شوند.»

3. تعداد و تناسب: در صورت استفاده از این کلمه در جمع، باید به تناسب فعل و اسم دقت شود:

   • مثال: «فرابرها باید قوانین را رعایت کنند.»

4. استفاده از صفات و قیدها: این کلمه را می‌توان با صفات و قیدهای مختلف توصیف کرد:

   • مثال: «فرابرهای مسئول باید آموزش‌های لازم را دریافت کنند.»

5. قواعد هم‌نشینی: کلمه «فرابر» می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود و واژه‌های جدیدی بسازد، مانند «فرابر غیرمجاز».

   • مثال: «فرابر غیرمجاز در مناطق خاصی مجاز به عبور نیستند.»
6. توجه به اصطلاحات علمی: در متون تخصصی، ممکن است لازم باشد تا به تعاریف و اصطلاحات خاص مربوط به کلمه «فرابر» نیز اشاره شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید درست و به صورت مؤثر از کلمه «فرابر» در نوشتارهای خود استفاده کنید.

1. فرابر آنقدر زیبا بود که همه مسافران برای لحظه‌ای در تماشای آن captivated شدند.
2. در هنگام عبور از رودخانه، ما تصمیم گرفتیم از فرابر استفاده کنیم تا سریع‌تر به آن سوی آب برسیم.
3. فرابرهای جدیدی که در این سال‌ها ساخته شده‌اند، امکانات بیشتری برای مسافران فراهم کرده‌اند.