کلمه "فرجامیدن" در زبان فارسی به معنای به پایان رسیدن یا به سرانجام رسیدن است. این کلمه از لحاظ نگارشی و قواعد فارسی به صورت زیر مورد بررسی قرار می‌گیرد:

1. ساخت واژه: "فرجام" ریشه کلمه است که به معنای پایان یا نتیجه است و "یدن" به عنوان پیشوند حرکتی به کار رفته است.

2. نحوه استفاده: در جمله‌سازی، این کلمه معمولاً به صورت فعلی با معنی پایان یافتن یا تمام شدن به کار می‌رود. مثال: "کار این پروژه به زودی فرجامید."

3. صرف فعل: این کلمه به عنوان یک فعل در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. مثلاً:

   • زمان حال: فرجامید (حال ساده)
   • زمان گذشته: فرجامید (گذشته ساده)
   • زمان آینده: فرجام خواهد یافت.

4. نکات نگارشی:

   • باید توجه داشت که این کلمه به صورت ماهیت خاص خود در جملات استفاده شود و از نظر گرامری با دیگر اجزای جمله هماهنگ باشد.
   • در نوشتار رسمی رعایت املای صحیح و شکل استاندارد آن الزامی است.
5. استفاده در ادبیات: کلمه "فرجامیدن" در شعر و نثر فارسی، به خصوص در متون ادبی، به وفور مورد استفاده قرار می‌گیرد و حس پایانی یا نتیجه‌گیری را القا می‌کند.

به طور کلی، استفاده از "فرجامیدن" نیاز به دقت در ساختار جمله و هماهنگی با زمان‌های مختلف دارد تا به درک مطلب کمک بیشتری کند.

1. در نهایت، تلاش‌های او در این پروژه به خوبی فرجامید و موفقیت بزرگی را به ارمغان آورد.
2. تصمیمات نادرست او می‌توانست به یک فرجامیدن تلخ و ناگوار منجر شود.
3. داستان این رمان با یک فرجامیدن غافلگیرکننده و احساسی به پایان می‌رسد.