فرمان‌برداری

کلمه "فرمان‌برداری" از دو جزء "فرمان" و "برداری" تشکیل شده است. در نگارش و استفاده از این کلمه، رعایت قواعد زیر اهمیت دارد:

1. استفاده صحیح از ترکیب‌های فارسی: "فرمان‌برداری" یک ترکیب صفتی یا فعلی است که به معنای اطاعت و پیروی از دستورات یا احکام است. استفاده درست از این ترکیب در جملات ضروری است.

2. تنوین: این کلمه معمولاً بدون تنوین نوشته می‌شود، مگر در موارد خاصی که در ابتدای جمله و به عنوان موضوع قرار گیرد.

3. تلفظ صحیح: تلفظ صحیح کلمه باید مورد توجه قرار گیرد. به صورت "far-mān-bardāri" تلفظ می‌شود.

4. پیوستگی واژه‌ها: در نوشتن این کلمه، باید توجه داشت که اجزای آن باید به صورت صحیح و بدون فاصله نوشته شوند. به عنوان مثال: "فرمان‌برداری".

5. نقش کلمه در جمله: "فرمان‌برداری" می‌تواند به عنوان اسم، صفت یا فعل در جمله استفاده گردد. باید به نقش آن در جمله توجه داشت تا جملات به درستی ساخته شوند.

مثال:

• او همیشه در کارش فرمان‌برداری نشان می‌دهد.
• فرمان‌برداری از قوانین لازم است.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "فرمان‌برداری" به درستی در نوشتار و مکالمات استفاده کرد.

1. فرمان‌برداری از قوانین و دستورها در هر سازمانی، نشانه‌ای از حرفه‌ای بودن است.
2. او با فرمان‌برداری از توصیه‌های مشاور، توانست به سریع‌ترین طریق ممکن مشکلاتش را حل کند.
3. در تربیت کودکان، اهمیت فرمان‌برداری و احترام به والدین باید به خوبی آموزش داده شود.