فرهیختگی

کلمه "فرهیختگی" یک واژه فارسی است که از دو بخش "فرهیخت" و "گی" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این واژه اشاره می‌شود:

1. جایگاه کلمه: "فرهیختگی" به عنوان یک اسم کاربرد دارد و معمولاً در جملات به عنوان فاعل یا مفعول به کار می‌رود.

2. معنی: "فرهیختگی" به معنای فرهنگ، دانش و آگاهی عمیق است. به همین دلیل در متون علمی و فرهنگی کاربرد بیشتری دارد.

3. نحوه املاء: این واژه به صورت "فرهیختگی" نوشته می‌شود و لازم است که املاء آن به درستی رعایت شود.

4. استفاده در جملات: می‌توان از این کلمه در جملاتی مانند زیر استفاده کرد:

   • "فرهیختگی سبب پیشرفت جامعه می‌شود."
   • "او به دلیل فرهیختگی‌اش مورد احترام همه بود."

5. توجه به مفهوم: هنگام استفاده از این واژه در متون، باید به مفهوم آن توجه کرد و آن را در زمینه‌های مناسب به کار برد.

6. جمع بستن: برای جمع بستن این واژه می‌توان از "فرهیختگان" استفاده کرد که به گروهی از افراد با دانش و فرهنگ اشاره دارد.

این نکات به شما کمک می‌کند تا به درستی از کلمه "فرهیختگی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. فرهیختگی یک ویژگی مهم برای دست‌یابی به موفقیت در هر حوزه‌ای از زندگی است.
2. او به دلیل فرهیختگی و توانایی‌های علمی‌اش، همواره مورد احترام و تحسین دوستان و همکارانش قرار دارد.
3. جامعه‌ای با فرهیختگی بالا، قادر است به چالش‌های اجتماعی و اقتصادی به بهترین شکل پاسخ دهد.