فروار

کلمه "فروار" در زبان فارسی به معنای "پائین" یا "زیر" به کار می‌رود و به نوعی به مفهوم فرود رفتن و پایین آمدن اشاره دارد. این کلمه به طور گسترده در ادبیات و مکالمات روزمره وجود دارد. در اینجا به چند مورد از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نگارش صحیح: مطمئن باشید که کلمه "فروار" به درستی نوشته شده باشد و هیچ حروفی جا نیفتاده باشد.

2. استفاده در جملات: کلمه "فروار" معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که به جهت مکانی اشاره دارند. به عنوان مثال: "او از کوه فروار شد."

3. توجه به ساختار جمله: هنگام استفاده از این کلمه باید به ساختار جمله توجه کنید تا معنای آن به درستی منتقل شود. سعی کنید جمله‌ای بسازید که مفهوم را به خوبی منتقل کند.

4. تلفظ درست: برای حفظ معنا، توجه به تلفظ صحیح این کلمه نیز ضروری است.

5. نحوه صرف و تبدیل: در مورد تبدیل کلمه به اشکال مختلف (مانند اسم، فعل، صفت و ...) دقت کنید.

شاید در موارد خاصی، بسته به بافت یا زمینه متن، استفاده از این کلمه نیاز به توضیحات بیشتری داشته باشد.

1. درختان زیر باران بهاری، به شکل خاصی فروار شدند و زیبایی طبیعت را دوچندان کردند.
2. هنگام عبور از کنار دریا، متوجه شدم که امواج با قدرت به ساحل می‌خوردند و در اثر برخورد، قطرات آب به صورت فروار در هوا پخش می‌شدند.
3. موسیقی سنتی ایران با نواختن سازهای خاص، احساساتی عمیق و فروار را در دل شنوندگان ایجاد می‌کند.