فروباریدن

کلمه "فروباریدن" در زبان فارسی به معنای باریدن یا بارش چیزی به طور عمودی و به سمت پایین است. این کلمه از ترکیب "فرو" (به معنای پایین) و "باریدن" (به معنای باریدن) تشکیل شده است. در اینجا به برخی از قواعد و نکات مربوط به این کلمه و نحوه استفاده از آن اشاره می‌کنیم:

1. نحو و صرف:

   • "فروباریدن" یک فعل است و می‌تواند به صورت‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال:
     • من فروبارم
     • تو فروباری
     • او فروبارید
     • ما فروباریم

2. نقش واژگانی:

   • این فعل معمولاً برای توصیف بارش، به‌ویژه باران یا برف به کار می‌رود. ممکن است در توصیف دیگر مواد نیز به کار رود، مانند گل‌باران یا دانه‌باران.

3. ترکیب:

   • این کلمه می‌تواند در ترکیب با اسم‌ها و صفت‌ها استفاده شود. برای مثال: "باران فروباریدن"، "برف فروباریدن".

4. نگارش صحیح:

   • از نظر نگارشی، استفاده صحیح از حروف اضافه و فعل‌های مرتبط با "فروباریدن" اهمیت دارد. به عنوان مثال، استفاده از "به" قبل از ظرف زمان یا مکان می‌تواند مناسب باشد: "باران در کوچه‌ها فروبارید."
5. بیان زیبایی:
   • در ادبیات فارسی، می‌توانید این کلمه را در قالب شعر یا نثر برای توصیف بارش به کار ببرید تا حس زیبایی را منتقل کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "فروباریدن" به درستی و به شکل زیبا در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. باران به آرامی شروع به فروباریدن کرد و بوی خاک خیس را در هوا پخش کرد.
2. درختان با شکوفه‌های زیبا، در فصل بهار، گل‌های خود را فروباریدند و مناظر را رنگارنگ کردند.
3. هنگامی که مه صبحگاهی فروبارید، تمام شهر در یک لایه از سکوت و آرامش غرق شد.