فضل‌پرور

کلمه "فضل‌پرور" از دو بخش "فضل" و "پرور" تشکیل شده است. برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، نکات زیر را می‌توان مدنظر قرار داد:

1. ترکیب: "فضل‌پرور" یک ترکیب است که به معنای پرورنده و یا حاصل‌خیزکننده‌ی فضل و نیکی می‌باشد. این کلمه می‌تواند به صفتی اشاره داشته باشد که به نوعی از شخصیت یا ویژگی‌های فردی مرتبط است.

2. نوشتار: در نوشتار فارسی، باید توجه داشت که ترکیباتی که از دو قسمت تشکیل شده‌اند، با استفاده از علامت "زیر" (ـ) به هم متصل می‌شوند. بنابراین، در نوشتن "فضل‌پرور" باید از خط تیره (ـ) استفاده کرد.

3. وزن و قالب: این کلمه در دسته صفات و ویژگی‌ها قرار می‌گیرد و به توصیف یک فرد یا موضوع خاص می‌پردازد. از لحاظ زبانی، می‌توان آن را به‌عنوان صفت به کار برد.

4. کاربرد: می‌توان از واژه "فضل‌پرور" در جملات به‌عنوان صفت توصیفی استفاده کرد. مثلاً: "او انسانی فضل‌پرور است و همیشه در پی نیکی و خوبی به دیگران است."

5. تکمیل و توضیح: در متون رسمی یا ادبی، می‌توان برای توضیح بیشتر، از این کلمه در کنار دیگر صفات یا عبارات استفاده کرد تا مفهوم عمیق‌تری را منتقل کند.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "فضل‌پرور" در نگارش و بیان استفاده کرد.

1. او به عنوان یک فضل‌پرور در جامعه شناخته می‌شود و همیشه سعی دارد دیگران را به کسب علم و دانش تشویق کند.
2. فضل‌پرور بودن یک ویژگی نیکو است که باعث می‌شود انسان در برابر دیگران احساس مسئولیت کند و به بهبود زندگی آنها کمک نماید.
3. این کتاب به بررسی شخصیت‌های فضل‌پرور در تاریخ پرداخته و نقش آنها را در توسعه فرهنگ و علم نشان می‌دهد.