کلمه "فوتبال" در زبان فارسی به معنای ورزش محبوبی است که در آن دو تیم با استفاده از پا و سایر اعضای بدن (به جز دست) سعی در گلزنی به تیم مقابل دارند. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار: کلمه "فوتبال" به‌طور صحیح به همین شکل و به‌صورت مرکب نوشته می‌شود. این کلمه از دو بخش "فوت" (به معنای پا) و "بال" (به معنای توپ) تشکیل شده است.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "فوتبال" است و باید از ادای ساکن‌ها و حروف به‌درستی اطمینان حاصل شود.

3. مفرد و جمع: این کلمه به‌طور معمول به‌عنوان اسم جمع استفاده می‌شود. برای اشاره به بیش از یک مسابقه یا لیگ فوتبال، می‌توان از عبارت "مسابقات فوتبال" یا "لیگ‌های فوتبال" استفاده کرد.

4. قید و صفت: هنگام استفاده از این کلمه، معمولاً با صفات و قیدهای مختلفی همراه می‌شود. به‌عنوان مثال: "فوتبال حرفه‌ای"، "فوتبال زنان"، "فوتبال ملی" و غیره.

5. استفاده مجازی: در زبان محاوره‌ای و نوشتاری ممکن است "فوتبال" به‌عنوان نمادی از رقابت یا سرگرمی هم به کار برود.

6. نکات نگارشی: در متن‌های رسمی و کتبی، به‌ویژه در مقالات، باید دقت شود که از واژه "فوتبال" در مکان‌های مناسب و جایی که به موضوع ورزش اشاره دارد، به‌خوبی استفاده شود.

به این ترتیب می‌توان به زیبایی و وضوح نوشته‌های خود در مورد فوتبال کمک کرد.

1. من هر جمعه عصر با دوستانم به زمین فوتبال می‌روم و یک بازی دوستانه انجام می‌دهیم.
2. فوتبال یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها در جهان است و هر ساله میلیون‌ها طرفدار را به استادیوم‌ها می‌کشاند.
3. تیم ملی فوتبال ایران برای حضور در مسابقات بین‌المللی آماده می‌شود و تمرینات سختی را پشت سر می‌گذارد.