کلمه "قدرت‌طلب" به صورت زیر تحلیل می‌شود:

1. تجزیه واژه: این کلمه به دو بخش "قدرت" و "طلب" تقسیم می‌شود. "قدرت" به معنای توانایی یا اقتدار و "طلب" به معنای خواستن یا جستجو کردن است.

2. نقطه‌گذاری: در این کلمه، بین قسمت‌های "قدرت" و "طلب" خط تیره وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی ترکیب دو واژه است. این نوع ترکیب غالباً برای ساختن واژه‌های جدید در فارسی استفاده می‌شود.

3. قواعد نگارشی:

   • کلمه "قدرت‌طلب" به عنوان یک صفت می‌تواند به نام افراد یا گروه‌هایی اشاره کند که به دنبال قدرت و نفوذ هستند.
   • این کلمه باید در متن به جایگاه مناسب خود در جمله توجه شود. مثلاً: "او یک فرد قدرت‌طلب است."

4. نحوه استفاده: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. به عنوان مثال: "قدرت‌طلبی یکی از ویژگی‌های شخصیت‌های سیاسی است."

5. توجه به شکل‌های دیگر: می‌توان به شکل‌های مختلف این کلمه نیز توجه کرد، مانند "قدرت‌طلبان" برای اشاره به جمع یا "قدرت‌طلبی" به عنوان اسم.

این نکات می‌توانند در تحلیل و استفاده از کلمه "قدرت‌طلب" در متن‌های مختلف کمک‌کننده باشند.

1. قدرت‌طلبی او باعث شده است که روابطش با دیگران دچار تنش شود.
2. در جامعه‌ای که قدرت‌طلبی رواج دارد، افراد بیشتر به دنبال منافع شخصی خود هستند تا خیر همگان.
3. او همیشه به خاطر قدرت‌طلبی‌اش در سازمان مورد انتقاد قرار می‌گیرد.