قمره

کلمه "قمره" در زبان فارسی به معنای "غرفة" یا "اتاق" است و عمدتاً در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود. در اینجا به بررسی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه پرداخته می‌شود:

1. نقطه‌گذاری:

   • کلمه "قمره" باید در جملات با رعایت قواعد نقطه‌گذاری مناسب درج شود. برای مثال: "قمره‌ای در بالا وجود دارد."

2. حرف اول بزرگ:

   • اگر "قمره" در ابتدای جمله قرار گیرد، حرف اول آن باید بزرگ نوشته شود: "قمره‌ای زیبا در این خانه وجود دارد."

3. تطابق با دیگر اجزا:

   • در جملات، باید توجه داشت که "قمره" با سایر اسم‌ها و صفت‌ها تطابق داشته باشد. مانند: "قمره بزرگ" یا "قمره کوچک."

4. مفرد و جمع:

   • "قمره" به صورت مفرد به کار می‌رود. برای جمع، می‌توان از "قمره‌ها" استفاده کرد: "قمره‌ها بسیار زیبا هستند."
5. افعال متناسب:
   • هنگام استفاده از "قمره"، افعال باید با توجه به فاعل و نوع جمله متناسب انتخاب شوند. مانند: "قمره در انتظار مهمانان بود."

در کل، رعایت این نکات باعث می‌شود که استفاده از کلمه "قمره" به صورت صحیح و مطلوب در متون فارسی باشد.

1. قمره در بالای کوه قرار داشت و زیبایی‌اش همه را مجذوب خود کرده بود.
2. در شب‌های تابستان، قمره نور ملایمی از خود ساطع می‌کند که دلنشین است.
3. دوستانم و من در قمره به دور آتش جمع شدیم و داستان‌های قدیمی را نقل کردیم.