قوزی

کلمه "قوزی" در زبان فارسی به معنای "قوز" و به ویژه در اشاره به قوز پشت یا قوزی که در حالت بدنی نامناسب بوجود می‌آید، به کار می‌رود. در اینجا به اصول نگارشی و قواعدی در ارتباط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتار: کلمه "قوزی" به صورت صحیح و بدون هیچ گونه تغییراتی نوشته می‌شود.

2. قید: در صورت استفاده از "قوزی" به عنوان صفت، معمولاً این کلمه به معنای ویژگی یا حالت خاصی از یک فرد است. مثلاً: "او یک آدم قوزی است."

3. ترکیب با دیگر کلمات: این کلمه می‌تواند به عنوان پیشوند در ترکیب با اسم‌ها و صفات دیگر قرار بگیرد. مثلاً: "قوزی‌دوست" یا "قوزی‌مدل".

4. علامت‌گذاری: در متن‌های رسمی، اگر "قوزی" در وسط جمله به کار رود، نیازی به ویرگول یا نشانه‌گذاری خاصی ندارد مگر اینکه ساختار جمله این امر را ایجاب کند.

5. صرف و نحو: "قوزی" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود و معمولاً به اسم‌هایی که به ویژگی‌های بدنی اشاره دارند، وصف می‌شود.

6. جداول معنایی: در دیکشنری‌ها ممکن است معانی مختلفی برای "قوزی" ارائه شود، از جمله کاربردها در زبان محاوره و ادب.

آگاه باشید که بسته به متن و موقعیت، ممکن است جزئیات بیشتری در مورد استفاده و نگارش کلمه "قوزی" وجود داشته باشد.

1. دیروز در پارک یک پسر قوزی را دیدم که با دوستانش در حال بازی بود.
2. بسیاری از مردم فکر می‌کنند که لباس‌های قوزی نمی‌توانند به راحتی مد شوند، اما طراحان مطرح نشان داده‌اند که این‌طور نیست.
3. در کتاب داستان، قهرمان داستان یک قوزی بود که با مهارت‌های خاصش بر تمامی مشکلات غلبه کرد.