اضاعه

کلمه "اضاعه" در زبان فارسی به معنای از دست رفتن، تلف شدن یا عدم وجود است. این کلمه معمولاً در متون رسمی، علمی و ادبی به کار می‌رود.

در نگارش این کلمه به نکات زیر توجه کنید:

1. نحو و ساختار جملات:

   • "اضاعه" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌توان آن را در جملات به‌عنوان مفعول، فاعل یا complemento (مکمل) استفاده کرد.
   • به عنوان مثال: "اضاعه اطلاعات موجب کاهش کیفیت پژوهش شد."

2. نقطه‌گذاری:

   • زمانی که "اضاعه" در جملات استفاده می‌شود، باید به نکات نقطه‌گذاری توجه کنید. مثلاً اگر در انتهای جمله باشد، باید پس از آن نقطه گذاشته شود.

3. استفاده در متن‌های رسمی و غیررسمی:

   • این واژه بیشتر در متن‌های رسمی و علمی به کار می‌رود و استفاده از آن در مکالمات غیررسمی یا محاوره‌ای معمول نیست.

4. تزئینات نوشتاری:

   • در متون ادبی، می‌توان با استفاده از کلمه "اضاعه" تأکید و زیبایی بیشتری به متن بخشید؛ به عنوان مثال: "تجربه‌های زندگی گاه به اضاعه امید منجر می‌شود."
5. اشتقاق و ترکیب‌ها:
   • می‌توانید با اضافه کردن پیشوندها یا پسوندها به این کلمه، معانی جدیدی استخراج کنید. به عنوان مثال، "اضاعه‌نشده" برای اشاره به چیزی که از دست نرفته است.

در مجموع، استفاده درست از "اضاعه" به بافت متن و نوع نگارش وابسته است و باید در جای مناسب و به‌طور صحیح به کار رود.

1. در اثر بی‌توجهی به برنامه‌ریزی زمان، او زمان زیادی را به اضاعه می‌پردازد.
2. دولت برنامه‌هایی را برای کاهش اضاعه منابع طبیعی کشور اجرا می‌کند.
3. تصمیمات نادرست می‌تواند منجر به اضاعه سرمایه و فرصت‌های مهم شود.