اضافه‌کار

کلمه "اضافه‌کار" در زبان فارسی به معنای کار اضافی یا کارکردن بیشتر از ساعت‌های مشخص‌شده است. برای نگارش صحیح و رعایت قواعد فارسی و نگارشی در مورد این کلمه، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

1. جداسازی اجزای کلمه: "اضافه" و "کار" جزءهای این کلمه هستند که به هم چسبیده نوشته می‌شوند. لازم است توجه داشته باشید که این کلمه به صورت ترکیبی و با یک خط تیره بین اجزا نوشته می‌شود: "اضافه‌کار".

2. نقطه‌گذاری: در جملاتی که از این کلمه استفاده می‌کنید، توجه داشته باشید که اگر لازم است جمله‌ای را با نقطه یا ویرگول پایان دهید، این علامت‌ها باید پس از کلمه "اضافه‌کار" قرار گیرند، نه پیش از آن.

3. صرف و نحو: این کلمه به عنوان یک اسم خود به‌تنهایی قابل استفاده است و می‌تواند در جملات به‌عنوان فاعل، مفعول، و غیره به کار رود. همچنین می‌توانید از آن در ترکیب با صفات یا قیدها استفاده کنید.

4. جمع و مفرد: برای جمع بستن کلمه "اضافه‌کار"، می‌توانید از "اضافه‌کارها" استفاده کنید که به معنای چند نفر که اضافه‌کار انجام می‌دهند، خواهد بود.

5. استفاده از پیشوندها یا پسوندها: در برخی موارد، ممکن است بخواهید پیشوند یا پسوندی به این کلمه اضافه کنید. مثلاً "اضافه‌کاری" به معنای انجام اضافه‌کار می‌تواند به کار رود.

به‌طور کلی، در نگارش این کلمه توجه به اصول نگارشی و رعایت قواعد دستور زبان فارسی اهمیت دارد تا مفهوم به‌روشنی منتقل شود.

1. با توجه به حجم بالای کارها در این هفته، به کارکنان پیشنهاد داده شد که برای انجام پروژه‌ها، اضافه‌کار کنند.
2. مدیر اعلام کرد که ساعت‌های اضافه‌کار شامل دستمزد بیشتری می‌شود و به کارکنان انگیزه بیشتری می‌دهد.
3. به خاطر اضافه‌کارهای زیاد، بسیاری از کارمندان خسته و نیاز به استراحت دارند.