کلمه «کاریزگر» در زبان فارسی به معنای «کسی که قنات یا کاریز (آبراه زیرزمینی) می‌سازد یا به تعمیر آن می‌پردازد» استفاده می‌شود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه:

1. نحوه نگارش: کلمه «کاریزگر» به صورت متصل نوشته می‌شود و باید دقت شود که هجاها به درستی و بدون فاصله در کنار هم قرار گیرند.

2. نقطه‌گذاری: در متون فارسی، معمولاً می‌توانید کلمه «کاریزگر» را بدون نیاز به نقطه‌گذاری خاصی در نظر بگیرید، مگر اینکه در جملات خاص یا در ابتدا یا انتهای جملات قرار گیرد.

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به مانند «کَاریزَگر» است، با توجه به حرکات مربوطه در هر هجا.

4. صرف و نحوه استفاده: کلمه «کاریزگر» از لحاظ صرفی به اسم بازیافت می‌شود و می‌توان بر اساس نیاز به حالت‌های مختلف آن در جملات استفاده کرد. مثلاً:

   • «کاریزگر مشغول کار بود.»
   • «کارهای کاریزگر قابل تقدیر است.»
5. استفاده هنری: در شعر و ادب فارسی، می‌توانید از این کلمه به عنوان یک نماد فرهنگی و سنتی استفاده کنید، چون ارتباط نزدیکی به تاریخ و فرهنگ آبیاری در ایران دارد.

اگر سوال خاصی در مورد استفاده یا قواعد دیگر کلمه «کاریزگر» دارید، لطفاً بفرمایید.

1. کاریزگر در روستای ما از دیرباز به حفر قنات‌ها و تأمین آب برای کشاورزی مشغول بوده است.
2. هنر کاریزگری کهن است و هنرمندان این عرصه، با دانشی عمیق، پیوندی عمیق با زمین و آب دارند.
3. در یک روز بارانی، کاریزگر به یاد خاطرات گذشته‌اش از ساخت قنات‌ها و فشارهای کاری، لبخند زد.