کاکره

کلمه "کاکره" در زبان فارسی به معنی نوعی از سنجاب یا جوندگان است و به‌طور خاص به "کاکر" (که نوعی سنجاب کوچک است) اشاره دارد. اگر منظور شما از "قواعد" مربوط به نگارش و استفاده از این کلمه در جملات است، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. زبان‌ پایه: کلمه "کاکره" مفرد است و برای اشاره به بیشتر از یک کاکره باید از کلمه جمع "کاکره‌ها" استفاده کنید.

2. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به‌عنوان فاعل، مفعول یا حال استفاده شود. مثلاً:

   • فاعل: "کاکره در باغ بازی می‌کند."
   • مفعول: "من یک کاکره دیدم."
   • حال: "کاکره‌ای که در درخت است، زیبا به نظر می‌رسد."

3. نکات نگارشی:

   • با توجه به این که "کاکره" یک اسم است، با حروف بزرگ شروع نمی‌شود مگر اینکه در ابتدای جمله باشد.
   • اگر به آن صفتی اضافه کنیم، باید به توافق آن‌ها در جنسیت و تعداد دقت کنیم: "کاکره کوچک" یا "کاکره‌های بزرگ".
4. استفاده در متن: در متون ادبی یا علمی، می‌توانید از وصف‌های بیشتری استفاده کنید. مثلاً:
   • "کاکره‌های بازیگوش درخت‌ها را کاوش می‌کنند."

با رعایت این نکات می‌توانید به‌طور مناسب از کلمه "کاکره" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. کاکره‌های کوچک در حیاط خانه ما همیشه بازیگوش و شاداب هستند.
2. وقتی به باغ رفتم، یک کاکره زیبا دیدم که در حال جمع‌آوری دانه‌ها بود.
3. صدای آواز کاکره‌ها در صبح‌های زود، شروعی دل‌انگیز برای روزهای من است.