کام

کلمه "کام" در زبان فارسی به چندین معنا و کاربرد استفاده می‌شود. این کلمه می‌تواند به لحاظ نگارشی و قواعد زبان فارسی به شکل‌های مختلفی به کار برود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. معنا:

   • "کام" به معنی خوشی و رضایت است.
   • همچنین به معنای "حلقه‌ای در انتهای ساقه" نیز به کار می‌رود (در برخی از متون).
   • در اصطلاحات مختلف مانند "کاملاً" یا "کامپیوتر" نیز به کار می‌رود.

2. جدا یا متصل نوشتن:

   • "کام" به صورت جدا نوشته می‌شود و هرگاه بخواهیم از آن به عنوان یک واژه مجزا استفاده کنیم، آن را به طور مستقل می‌نویسیم.
   • در ترکیب‌های جدید مانند "کامپیوتر" باید توجه کرد که هر واژه به صورت صحیح نگارش شود.

3. حاکمیت نکتۀ نگارشی:

   • کلمه "کام" با حروف بزرگ شروع نمی‌شود مگر در ابتدای جمله یا در نام خاص.
   • در متون رسمی و علمی، دقت در استفاده صحیح از "کام" و توجه به مفهوم آن اهمیت زیادی دارد.

4. استخدام در جمله:

   • مثلاً: "او در انجام کارهایش همیشه به کام خود می‌رسد."
   • در جملات مجازی و ادبی می‌توان از "کام" برای توصیف حالت رضایت و خوشی استفاده کرد.
5. همانندهای واژه:
   • کلماتی مانند "کاملاً" که در آنها "کام" به عنوان ریشه واژه استفاده شده، باید به دقت مصدر و معنی آنها توجه شود.

با رعایت این قواعد، می‌توانید به درستی و به شکل مؤثری از کلمه "کام" در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. کام دل هر کس از دیدن دوستانش پر می‌شود.
2. کتاب‌های خوب می‌توانند کام روح را نیز سیراب کنند.
3. در جشن تولدش، شیرینی‌ها و کیک‌ها کام همه مهمانان را شیرین کردند.