کبودی

کلمه "کبودی" در زبان فارسی به معنای تغییر رنگ پوست به رنگ آبی، بنفش یا سیاه در اثر آسیب یا ضربه است. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار: کلمه "کبودی" با حروف فارسی به صورت "کبودی" نوشته می‌شود و در اینجا حرف "ک" به عنوان حرف اولیه، "ب" و "و" و "ی" در ادامه آن قرار دارند.

2. قواعد جمع‌سازی:

   • وقتی بخواهیم از "کبودی" برای جمع استفاده کنیم، می‌توانیم از واژه "کبودها" استفاده کنیم، اگر چه گاهی بسته به سیاق متن، ممکن است به شکل "کبودها" برای اشاره به وضعیت‌های مختلف (بیش از یک کبودی) نیز به کار رود.

3. کاربرد در جمله:

   • این کلمه عمدتاً در جملات توصیفی یا توجیهی به کار می‌رود. به عنوان مثال:
     • "بعد از برخورد با دیوار، پای او کبودی شد."
     • "کبودی روی دستش بسیار دردناک بود."

4. قواعد صفت‌سازی:

   • می‌توان از "کبودی" به عنوان صفت استفاده کرد به شکل "کبود" یا "دارای کبودی". برای مثال:
     • "دست او کبود شده است."
5. نکات نحوی:
   • "کبودی" می‌تواند به عنوان اسم یا صفت در ساختارهای مختلف جمله مورد استفاده قرار گیرد و ممکن است در ساخت فعل‌های توصیفی نیز به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از کلمه "کبودی" در نگارش و گفتار استفاده کرد.

1. پس از سقوط از دوچرخه، پای او کبودی بزرگی پیدا کرد که چند روز طول کشید تا بهبود یابد.
2. کبودی ناشی از ضربه به صورتش، نشان‌دهنده‌ی بازی پرماجرا و هیجان‌انگیز او با دوستانش بود.
3. پزشک به او توصیه کرد تا از یخ برای کاهش کبودی استفاده کند و استراحت کند تا زودتر خوب شود.