کلمه "کسالت‌آور" از دو جزء تشکیل شده است: "کسالت" و "آور". در فارسی، این ترکیب به معنای چیزی است که کسالت یا بی‌حوصلگی را به همراه دارد. برای نگارش صحیح این کلمه، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

1. تکیه بر کلمات: کلمه "کسالت" به معنای بی‌حوصلگی و خستگی است، و "آور" به معنای چیزی است که سبب به وجود آوردن حالتی می‌شود. بنابراین، ترکیب "کسالت‌آور" به معنای ایجاد کسالت است.

2. نقطه‌گذاری: در نوشته‌ها، به ویژه در متون رسمی و ادبی، استفاده از خط فاصله (تیره) بین اجزای ترکیب لازم است: "کسالت‌آور".

3. ایجابی و سلبی: این واژه می‌تواند در جملات مثبت و منفی استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "این فیلم کسالت‌آور بود."
   • "برخی از برنامه‌ها می‌توانند کسالت‌آور نباشند."

4. جایگاه در جمله: این کلمه ممکن است به عنوان صفت در جمله به کار رود و معمولاً قبل از نامی که توصیف می‌کند می‌آید: "شخص کسالت‌آوری".

5. نویسه‌نگاری: در نوشتن این کلمه به صورت تنظیم شده، دقت کنید که الف در "کسالت" و "آور" به درستی و بدون اشتباه نوشته شود.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از کلمه "کسالت‌آور" به شکل صحیح و مؤثر در نوشتارهای خود استفاده کنید.

1. فیلمی که دیشب تماشا کردم، آنقدر کسالت آور بود که نتوانستم تا پایان آن بمانم.
2. روزهای بارانی معمولاً برای من کسالت آور می‌شوند و همیشه به دنبال یک سرگرمی هستم.
3. تدریس مکرر همان مطالب در کلاس، برای دانش‌آموزان کسالت آور و خسته‌کننده شده بود.