کلمه "کمند انداز" به طور معمول به معنای کسی است که کمند (طناب مهارکننده) را پرتاب می‌کند، به ویژه در متون ادبی و شعر فارسی. برای استفاده صحیح از این کلمه و ساختارهای مرتبط با آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. جدا یا پیوسته نوشتن: "کمند انداز" باید به صورت جدا نوشته شود، زیرا "کمند" به عنوان اسم و "انداز" به عنوان فعل عمل می‌کند.

2. جنس و تعدد: زمانی که در مورد چند نفر صحبت می‌شود، می‌توان از "کمند اندازان" استفاده کرد.

3. استفاده مجازی: این کلمه به صورت مجازی نیز کاربرد دارد؛ مثلاً در جایی که به صورت استعاری از کسی که در کنترل یا تسلط بر چیزی مهارت دارد، استفاده می‌شود.

4. قافیه و وزن شعر: در شاعری، "کمند انداز" می‌تواند به عنوان یک قافیه یا عبارت وزنی مورد استفاده قرار گیرد. در این صورت، شاعر باید به تناسب وزن و قافیه توجه داشته باشد.

5. نگارش ادبی: در متون ادبی، این کلمه می‌تواند در توصیف شخصیت‌ها یا توصیف صحنه‌ها به کار رود و برای ایجاد تصاویری زیبا و شاعرانه مفید است.

به طور کلی، در استفاده از "کمند انداز" رعایت نکات نگارشی و دستوری می‌تواند به بهبود کیفیت نوشتار کمک کند.

1. وقتی او را در مزرعه دیدم، متوجه شدم که کمند انداز زبردستی است و به راحتی می‌تواند اسب‌ها را از دور به دام بیندازد.
2. در مسابقه شکار، کمند انداز ماهر با حرکات سریعش توانست شکار خود را به دام بیندازد.
3. کمند انداز، با نگاهی دقیق و محاسبه‌گر، آماده بود تا در لحظه مناسب کمند را به سمت هدف خود پرتاب کند.