واژه "گردون‌نورد" به معنای «کسی که در گردون (یا افلاک) می‌گردد» است و معمولا در ادبیات فارسی به کار می‌رود. در اینجا به بررسی برخی از قواعد نگارشی و گرامری مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. استفاده از خط تیره: اتصال "گردون" و "نورد" با خط تیره نشان می‌دهد که این دو واژه نه به طور مستقل بلکه به شکل یک واژه جدید و با معنای خاص ترکیب شده‌اند.

2. کلمات مرکب: "گردون‌نورد" یک کلمه مرکب است. در فارسی، کلمات مرکب می‌توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم نشان‌دهندهٔ معنای جدیدی باشند. در این مورد، "گردون" به معنای افلاک و "نورد" به معنای «دویدن» یا «اجرا کردن» است.

3. تراکیب زمان و شخص: در جمله‌هایی که این کلمه به کار می‌رود، باید دقت کرد که از نظر گرامری صحیح باشد، به‌ویژه در مواردی که صفت یا فعل به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او گردون‌نوردی بزرگ است".

4. نکات دیکته‌ای: در نوشتن کلمه "گردون‌نورد" باید دقت شود که املای آن به درستی رعایت شود. خط تیره بین دو جزء کلمه و نوشتن هر دو بخشی که به صورت جداگانه می‌توانند معانی خود را داشته باشند، الزامی است.

5. استفاده در شعر و نثر: این کلمه معمولاً در شعرهای عرفانی و ادبیات کلاسیک فارسی به کار می‌رود و ممکن است با مضامین فلسفی یا عرفانی مرتبط باشد.

به این ترتیب، "گردون‌نورد" یک واژه زیبا و باریک‌بینانه است که در متن‌های ادبی می‌تواند جاذبه و معنا را به خوبی نشان دهد.

1. گردون‌نورد در آسمان‌ها همچون پرنده‌ای آزاد به چرخش در می‌آید و زیبایی آسمان را به نمایش می‌گذارد.
2. در شب‌های آرام، صدای گردون‌نوردی که در دوردست‌ها پرواز می‌کند، دلنشین و آرامش‌بخش است.
3. داستان‌های کهن از گردون‌نوردانی روایت می‌کنند که در سفرهای خود به دنبال پیدا کردن سرزمین‌های ناشناخته بودند.