کلمه "گفتنی" در زبان فارسی به معنای چیزی است که باید گفت یا قابل گفتن است. این کلمه از ترکیب فعل "گفتن" و پسوند "-ی" ساخته شده که به اسمی صفتی تبدیل شده است. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحوه نوشتار: کلمه "گفتنی" به همین صورت و بدون فاصله نوشته می‌شود و حروف آن باید به درستی به کار رود.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که نیاز به بیان یا بیان نکته‌ای خاص وجود دارد. به عنوان مثال:

   • "نکات گفتنی در این جلسه مطرح شد."
   • "چندین موضوع گفتنی در این کتاب وجود دارد."

3. قواعد نگارشی:

   • "گفتنی" معمولاً به عنوان اسم و یا صفت به کار می‌رود.
   • اگر بخواهیم از این کلمه در متونی رسمی یا ادبی استفاده کنیم، باید به ساختار و مفهوم جمله توجه کنیم تا کاربرد آن به درستی بیان شود.

4. ترکیب با واژه‌های دیگر: "گفتنی" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود، مانند "گفتنی‌های مهم" یا "موضوعات گفتنی"، که در این حالت‌ها به معنای مسائلی است که باید به آن‌ها پرداخته شود.

5. توجه به معنا: همچنین در استفاده از این کلمه باید به دقت معنا و مفهوم آن توجه شود تا درست به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "گفتنی" به طور مؤثر و صحیح در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. این موضوع برای ما بسیار گفتنی است و باید درباره‌اش بیشتر بحث کنیم.
2. در این مراسم، نکات گفتنی زیادی درباره‌ی تاریخچه‌ خانواده‌ ما مطرح شد.
3. او همیشه داستان‌های گفتنی جالبی را برای سرگرم کردن دوستانش تعریف می‌کند.