کلمه "گلگیر" در زبان فارسی به معنای بخشی از خودرو است که گل و لای و آب را از چرخ‌ها دور می‌کند و از پاشیدن آن‌ها به سمت بدنه و سایر قسمت‌های خودرو جلوگیری می‌کند. در قواعد فارسی و نگارشی، موارد زیر باید درباره این کلمه مدنظر قرار گیرد:

1. نوشتار درست: "گلگیر" به همین شکل و با املای صحیح نوشته می‌شود و ترکیبی از دو واژه "گل" و "گیر" است.

2. قواعد تلفظ: این کلمه به صورت /ɡælgir/ تلفظ می‌شود و تأکید بر روی سیلاب اول آن است.

3. صرف و نحو: این واژه یک اسم است و می‌تواند به طور مفرد (گلگیر) یا جمع (گلگیرها) مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً: "گلگیر خودرو نیاز به تعمیر دارد."

4. مفاهیم مرتبط: در نوشتارهای تخصصی، ممکن است گلگیر به مشتقات یا اصطلاحات فنی مرتبط با خودرو اشاره شود، مثلاً "لابه" یا "پوشش گلگیر".

5. جملات نمونه:

   • گلگیر عقب خودرو دچار آسیب شده است.
   • باید گلگیرها را صاف کنیم تا خودرو ظاهر بهتری داشته باشد.
6. نکات نگارشی: در جملات، این کلمه باید به درستی با سایر اجزا ترکیب شود و در مکان مناسب قرار گیرد. همچنین، در نوشتار رسمی و علمی، باید از استفاده غیررسمی و ضرب‌المثل‌ها در کنار آن خودداری کرد.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد یا استفاده از کلمه "گلگیر" دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. در حین رانندگی در جاده‌های پر پیچ و خم، گلگیر ماشین ناگهان با سنگ‌های ریز برخورد کرد.
2. روز گذشته هنگام بارش باران، مشاهده کردم که گلگیر خودروها پر از گل و لجن شده است.
3. او تصمیم گرفت گلگیر خودرویش را با رنگ جدیدی رنگ بزند تا ظاهری زیباتر به آن ببخشد.