گله‌بان

کلمه "گله‌بان" در زبان فارسی به معنای شخصی که مسئولیت نگهداری و سرپرستی گله‌ای از حیوانات، معمولاً دام‌هایی مانند گوسفند و بز را بر عهده دارد، به کار می‌رود. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه نکات زیر قابل توجه است:

1. صوت و تلفظ: "گله‌بان" با تلفظ صحیح "galeh-bān" نوشته می‌شود. در این کلمه، حرف "گ" در ابتدای کلمه، به صورت شفاف و واضح تلفظ می‌شود.

2. نحوه نگارش: این کلمه به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود. همچنین حرف "ه" در این کلمه به صورت "ه" مکسور (هٔ جدا) نوشته نمی‌شود، بلکه بخشی از کلمه است.

3. تلفیق و ترکیب: "گله" به معنای گروهی از حیوانات و "بان" به معنای نگهدارنده و سرپرست. لذا کلمه "گله‌بان" یک کلمه ترکیبی است.

4. قواعد نوشتاری:

   • حروف "ـان" به عنوان پسوند صفت به کار رفته و در جای خود مناسب است.
   • "گله" به معنی مجموعه‌ای از دام‌ها است و "بان" وظیفه نگهداری از آن‌ها را نشان می‌دهد.
5. نقطه‌گذاری: در نگارش رسمی و ادبی، از نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود، اگر جمله در کنار کلمه "گله‌بان" دارای فعل یا توصیفی باشد.

به‌طور کلی، "گله‌بان" یک کلمه درست و رایج در زبان فارسی است که به راحتی قابل فهم و استفاده می‌باشد.

1. گله‌بان با مهارت خاصی گوسفندان را در دشت هدایت می‌کند.
2. در روزهای بارانی، گله‌بان همیشه تلاش می‌کند تا دام هایش را به محل امنی ببرد.
3. دوستان گله‌بان هر شب برای شنیدن داستان‌های او درباره زندگی در طبیعت جمع می‌شوند.