گوشه‌دار

کلمه "گوشه‌دار" در زبان فارسی به معنای چیزی است که دارای گوشه‌ها یا زوایای مشخص است. این کلمه به خصوص در توصیف اشیاء یا فضاها به کار می‌رود. در نگارش و استفاده از این کلمه، چند نکته را باید مد نظر قرار دهید:

1. نگارش صحیح: کلمه "گوشه‌دار" باید به همین شکل نوشته شود و از جابجایی حروف یا استفاده از شکل‌های دیگر آن خودداری کنید.

2. استفاده از خط تیره: در این کلمه از خط تیره (ـ) بین "گوشه" و "دار" استفاده می‌شود. این خط تیره نشان‌دهنده ترکیب معنایی بین دو جز این کلمه است.

3. معنی لغوی: "گوشه‌دار" معمولاً به معنای وجود چند گوشه یا زاویه در شکل ظاهری اشیاء و فضاها به کار می‌رود. به همین دلیل در استفاده از این واژه دقت کنید که با مفهوم آن سازگار باشد.

4. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت در کنار اسم‌ها به کار رود، مثلاً: "یک میز گوشه‌دار" یا "اتاقی گوشه‌دار".

5. توجه به سیاق: در جملات، توجه به سیاق و زمینه کاربرد این کلمه نیز مهم است.

با رعایت این نکات، می‌توانید از واژه "گوشه‌دار" به درستی و به‌طور مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.

1. این میز طراحی جالبی دارد و گوشه‌دار بودن آن باعث می‌شود فضای اتاق زیباتر به نظر برسد.
2. طراحی گوشه‌دار این ساختمان، آن را به یکی از نمادهای شهر تبدیل کرده است.
3. من یک کاناپه گوشه‌دار خریدم که به بهترین شکل در کنار دیوار جا می‌گیرد.