گویان

کلمه "گویان" در زبان فارسی به معنی "آنها که می‌گویند" یا "گوینده‌ها" است و معمولاً به عنوان اسم جمع به کار می‌رود. در نگارش این کلمه باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتن صحیح: کلمه "گویان" به صورت صریح و درست نوشته شود و از اشتباهات املایی پرهیز شود.

2. مکان و سیاق استفاده: این کلمه معمولاً در جملات رسمی و ادبی به کار می‌رود و می‌تواند به گویندگان، سخنوران یا نویسندگان اشاره داشته باشد.

3. نکات نگارشی: در متن‌های رسمی باید از جمله‌سازی‌های درست و زیبا استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "گویان این داستان، همواره به دنبال حقیقت هستند."
   • "آنان گویان تاریخ، نقش مهمی در انتقال فرهنگ و دانش دارند."

4. توجه به هم‌قافیه‌ها: در شعر و ادبیات، "گویان" می‌تواند به عنوان یک قافیه مناسب برای کلمات دیگری که با "ان" ختم می‌شوند، استفاده گردد.

5. پرهیز از تکرار ناپسند: به‌ویژه در متون ادبی، از تکرار مکرر "گویان" خودداری کنید و به جایش از مترادف‌ها یا عبارات دیگر استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "گویان" به‌خوبی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. گویان در لغت به معنای افرادی است که صحبت می‌کنند و داستان‌ها را روایت می‌نمایند.
2. این کتاب دربارهٔ فرهنگ گویان و هنر داستان‌گویی در مناطق مختلف است.
3. گویان محلی با لهجهٔ خاص خود، داستان‌های کهن را برای نسل‌های آینده نقل می‌کنند.