لجبازی

کلمه "لجبازی" به معنای اصرار بر انجام کاری با وجود مخالفت یا ناخرسندی دیگران است و به عنوان اسم به‌کار می‌رود. برای بیان صحیح و دقیق این کلمه در فارسی، رعایت چند نکته مهم است:

1. تلفظ صحیح: "لجبازی" به صورت "lajbāzi" تلفظ می‌شود.

2. ترکیب: "لجبازی" از دو بخش "لجباز" و پسوند "ی" ساخته شده است. "لجباز" به معنای شخصی است که به نظر دیگران توجهی نمی‌کند و بر عقاید یا خواسته‌های خود تأکید دارد.

3. نحوه استفاده در جمله:

   • "لجبازی کردن" (فعل): به معنی اصرار بر یک نظر یا عمل خاص.
   • "لجبازی او باعث بروز مشکلاتی شد." (اسم): به عنوان اسم در جمله به کار می‌رود.

4. نگارش صحیح: توجه به املای صحیح واژه و جلوگیری از خطاهای نگارشی. به عنوان مثال، "لج‌بازی" به‌جای "لجبازی" نادرست است.

5. استفاده ادبی: در متون ادبی می‌توان از این واژه برای توصیف شخصیت‌ها یا شرایطی که در آن افراد بر نظرات خود پافشاری می‌کنند، بهره برد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "لجبازی" به درستی در نگارش فارسی استفاده کرد.

1. لجبازی او در برابر نظرات دیگران باعث می‌شود که همیشه به تنهایی تصمیم بگیرد.
2. گاهی اوقات لجبازی می‌تواند به تاریکی در روابط دوستانه منجر شود و ارتباطات را تحت تأثیر قرار دهد.
3. بچه‌ها وقتی در لجبازی ادامه می‌دهند، ممکن است از درس‌های مهم زندگی بی‌خبر بمانند.