کلمه "لنگان" به صورت جمع و به معنای افرادی که لنگ می‌زنند یا به طور کلی به حالت لنگیدن اشاره دارد. در زیر به برخی از قواعد مربوط به این کلمه و کاربرد آن در نگارش فارسی اشاره می‌کنیم:

1. جنس کلمه: "لنگان" یک اسم جمع است که از صفت "لنگ" ساخته شده است. در ترکیب با دیگر کلمات، ممکن است به صورت صفت نیز استفاده شود.

2. کلمات هم‌خانواده: کلماتی مانند "لنگ"، "لنگیدن" و "لنگی" نیز به این مفهوم مرتبط هستند. آگاهی از کلمات هم‌خانواده می‌تواند کاربرد بهتر و دقیق‌تری از واژه "لنگان" ارائه دهد.

3. نحوه استفاده در جملات:

   • جمله‌ای توصیفی: "لنگان در مسیر حرکت می‌کنند."
   • جمله‌ای توصیفی در ادبیات: "لنگان به آرامی در بستر رودخانه حرکت کردند."

4. قواعد صرف و نحو: کلمه "لنگان" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول، یا جزئی از جملات مختلف به کار رود. باید توجه داشت که فعل مرتبط با آن باید با عدد جمع هماهنگ باشد.

5. توجه به سیاق: در تنظیم جملات و متون، باید به سیاق و زمینه کلام توجه کرد. برای مثال، در متون عامیانه ممکن است بار معنایی متفاوتی از متون ادبی داشته باشد.

با توجه به این نکات، می‌توان کلمه "لنگان" را به طور صحیح و مؤثر در نگارش فارسی به کار برد.

1. پس از آنکه پایش پیچ خورد، لنگان لنگان به سمت خانه رفت.
2. سگ کوچک به دلیل زخمی که روی پایش داشت، لنگان لنگان دنبال صاحبش می‌دوید.
3. در پارک، پیرمردی لنگان لنگان به سمت نیمکت نشست و کمی استراحت کرد.