کلمه «لنگاندن» در زبان فارسی به معنای به سختی راه رفتن یا لنگ زدن است. در اینجا به قواعد نگارشی و کاربردی این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نحوه‌ی نگارش: این کلمه باید به شکل درست و بدون اشتباه نوشته شود. طبق قواعد املایی، حروف به درستی چینش شوند.

2. استفاده در جملات: می‌توان از «لنگاندن» در ساختارهای مختلف جمله استفاده کرد. مثلاً:

   • او به دلیل آسیب دیدگی پایش، لنگاندن راه می‌رفت.
   • سگ مجروح به آرامی و با لنگاندن به خانه برگشت.

3. فعل و مصدر: این کلمه به عنوان یک فعل در زمان‌های مختلف قابل صرف است، مثلاً:

   • من لنگاندم.
   • او لنگاند.

4. استفاده در متون ادبی: در متون ادبی، می‌توان «لنگاندن» را به عنوان یک تصویر زیبا به کار برد که نشان‌دهنده‌ی رنج و سختی است.

5. قواعد نگارشی: همیشه به قواعد نگارشی توجه کنید؛ مثلاً پس از این کلمه در صورت نیاز از ویرگول، نقطه یا سایر نشانه‌های نگارشی استفاده کنید.

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و بیان شما کمک کند.

1. پس از تصادف، او مجبور بود با پای زخمی لنگاندن به خانه برگردد.
2. در حین پیاده‌روی، او به طور ناگهانی زمین خورد و برای ادامه مسیر لنگاندن شروع کرد.
3. پس از گذشت چند روز از عمل جراحی، او همچنان لنگاندن و با احتیاط حرکت می‌کرد.