کلمه «مادربزرگ» در زبان فارسی به معنای مادر پدر یا مادر مادر است و در مکالمات و نوشتار رسمی و غیررسمی به‌کار می‌رود. در مورد استفاده صحیح از این کلمه و موارد نگارشی آن، نکات زیر قابل توجه هستند:

1. نوشتار درست: کلمه «مادربزرگ» باید به صورت واحد و بدون فاصله نوشته شود؛ زیرا این کلمه یک واژه‌ی مرکب است.

2. جنس و جمع: «مادربزرگ» به‌عنوان یک اسم مؤنث به کار می‌رود. جمع این کلمه می‌تواند «مادربزرگ‌ها» یا «مادربزرگان» باشد.

3. استفاده از فاصله: در نوشتار رسمی و نگارشی شیوه‌ی صحیح این است که واژه‌ی مرکب «مادر» و «بزرگ» را به صورت یک کلمه بنویسید. به عنوان مثال: «مادربزرگ من به تازگی ۸۰ ساله شد.»

4. استفاده در جمله: می‌توان این کلمه را در جملات مختلف به کار برد. به عنوان مثال:

   • مادربزرگ من همیشه داستان‌های جالبی برای گفتن دارد.
   • من در آخر هفته‌ها به دیدن مادربزرگم می‌روم.
5. نقش‌های دستوری: «مادربزرگ» می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا افزودنی در جملات مختلف به کار برود. به عنوان مثال:
   • فاعل: مادربزرگ همیشه من را نصیحت می‌کند.
   • مفعول: من برای مادربزرگ گل خریدم.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه «مادربزرگ» به شکل درست و مؤثر در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. مادربزرگ همیشه با قصه‌های شیرین خود ما را به سفرهای خیالی می‌برد.
2. در روز تولد مادربزرگ، تمام اعضای خانواده دور هم جمع شدند و جشن گرفتند.
3. مادربزرگ به ما یاد داد که همیشه قدر زمان را بدانیم و لحظات را گرامی بداریم.