کلمه "مجهول‌القدر" در زبان فارسی به معنای "نامشخص" یا "نامعلوم" است و به این ترتیب می‌توان به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با آن اشاره کرد:

1. تقطیع (جداسازی مفهومی): این کلمه به نوعی نشان‌دهنده عدم شفافیت یا ابهام در مقدار یا کیفیت چیزی است. باید توجه کرد که در متون، مفاهیم واضح و قابل درک‌تری استفاده شود تا از ایجاد ابهام جلوگیری شود.

2. تطابق با جنس و تعداد: در صورتی که می‌خواهید از این کلمه به همراه اسم‌های دیگر استفاده کنید، باید به جنس (مؤنث یا مذکر) و تعداد (مفرد یا جمع) آنها توجه داشته باشید. برای مثال: "مجهول‌القدر بودن موضوع" یا "مجهول‌القدرهای مختلف".

3. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً در متون علمی و فنی و همچنین در مباحث فلسفی و ادبی کاربرد دارد. بنابراین، استفاده از آن در متون غیررسمی یا محاوره‌ای ممکن است نامناسب باشد.

4. فاصله‌گذاری: در نوشتار فارسی، معمولاً بین کلمات ترکیبی مانند "مجهول‌القدر" به صورت معمول فاصله‌ای وجود ندارد، مگر در موارد خاصی که بر حسب نیاز معنادار باشد.

5. توجه به شرایط معنایی: استفاده از کلمه "مجهول‌القدر" باید در موقعیت‌هایی باشد که واقعاً به عدم شفافیت یا عدم امکان اندازه‌گیری یا تعیین مقدار اشاره دارد نه به عنوان یک وصف عمومی.

در نهایت، توجه به این نکات می‌تواند به نگارش صحیح و مؤثر در استفاده از کلمه "مجهول‌القدر" کمک کند.

1. او یک نقاش مجهول‌القدر بود که آثارش همیشه تحسین‌برانگیز بودند، اما هیچ‌کس نتوانسته بود هویتش را کشف کند.
2. در کتاب‌های تاریخی، شخصیت‌های مجهول‌القدر فراوانی وجود دارند که هنوز هم رازهای زندگی‌شان حل نشده باقی مانده است.
3. این عکس قدیمی از یک مرد مجهول‌القدر نه تنها حس کنجکاوی را برانگیخته، بلکه سوژه‌ای برای تحقیقات هنری و اجتماعی شده است.