مزاحمت

کلمه "مزاحمت" در زبان فارسی به معنای ایجاد موانع یا مشکلات برای دیگران است و می‌تواند به نحوهای مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. همwriting: این کلمه به صورت "مزاحمت" نوشته می‌شود و در نوشتار رسمی یا غیررسمی باید به همین شکل استفاده شود.

2. جنس کلمه: "مزاحمت" یک اسم مؤنث است. بنابراین اگر بخواهید از صفات و ضمایر برای اشاره به آن استفاده کنید، باید به جنس مؤنث توجه کنید (مثلاً "این مزاحمت").

3. ترکیبات: این کلمه ممکن است با دیگر کلمات ترکیب شود و معانی جدیدی بگیرد؛ مانند "مزاحمت تلفنی" یا "مزاحمت اجتماعی".

4. قید و صفت: می‌توان از قیدها و صفات برای توصیف نوع و شدت مزاحمت استفاده کرد؛ مثلاً "مزاحمت شدید" یا "مزاحمت موقت".

5. نحوه‌ی استفاده: کلمه مزاحمت می‌تواند در جملات مختلف به کار رود، مثلاً:

   • "این مزاحمت باعث ایجاد اختلال در کار من شد."
   • "لطفاً از ایجاد مزاحمت برای دیگران خودداری کنید."
6. پرهیز از تکرار: در نوشتار، بهتر است از تکرار بی‌جا کلمه "مزاحمت" خودداری شود و در صورت نیاز از مترادف‌های آن استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "مزاحمت" به صورت درست و مؤثر در نگارش و گفتار خود استفاده کنید.

1. مزاحمت همسایه‌ها در شب‌های دیرهنگام باعث شد که خواب راحتی نداشته باشم.
2. او به خاطر مزاحمت‌های تلفنی مکرر، تصمیم گرفت شماره‌اش را عوض کند.
3. وجود مزاحمت‌های اینترنتی می‌تواند تمرکز دانش‌آموزان را حین مطالعه به شدت کاهش دهد.