مژده‌رسان

کلمه «مژده‌رسان» یک ترکیب است که از دو بخش «مژده» و «رسان» تشکیل شده است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این واژه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. مفاهیم لغوی:

   • «مژده» به معنای خبر خوش یا نوید است.
   • «رسان» از فعل رساندن به معنای انتقال دادن یا ابراز کردن است. بنابراین، «مژده‌رسان» به معنای کسی است که خبری خوش به دیگران می‌رساند.

2. نحو و صرف:

   • این واژه به عنوان یک اسم مرکب شناخته می‌شود و می‌تواند به عنوان صفت نیز به کار رود.
   • در جملات، می‌تواند موضوع یا مفعول واقع شود.

3. نگارش:

   • در نوشتن این واژه، باید به فاصله‌گذاری توجه کرد. «مژده» و «رسان» باید به شکل چسبیده نوشته شوند و از هم جدا نباشند.
   • نگارش صحیح آن به صورت «مژده‌رسان» است.

4. استفاده در جملات:

   • می‌توان این واژه را در جملات به شکل‌های مختلف به کار برد؛ مثلاً: «او مژده‌رسانی است که خبر خوشی آورد.»
5. نشانه‌های زبانی:
   • در متون رسمی و ادبی بهتر است از واژه‌های ترکیبی مانند «مژده‌رسان» استفاده شده و از به کارگیری کلمات بیگانه یا نامأنوس پرهیز شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه «مژده‌رسان» در نگارش‌ها و مکالمات به صورتی صحیح و مؤثر استفاده کرد.

1. مژده‌رسانی به مناسبت جشن تولد دوستم، همه‌ی ما را شاد کرد.
2. در این روزهای سخت، او به عنوان یک مژده‌رسان امید و خوشحالی را برای خانواده‌اش به ارمغان آورد.
3. مژده‌رسانی از نتایج خوب آزمون، باعث خوشحالی همه همکلاسی‌هایمان شد.