کلمه "مضمر" به معنی نهفته یا پنهان است و در زبان فارسی در زمینه‌های مختلفی مانند ادبیات، فلسفه، و حتی زبان‌شناسی استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه و بیان آن در جملات، رعایت برخی قواعد نگارشی و قواعد زبان فارسی حائز اهمیت است. در زیر به چند نکته اشاره می‌شود:

قواعد نگارشی:

1. نقطه‌گذاری:

   • در جملات حاوی کلمه مضمر، باید از نشانه‌های نگارشی صحیح استفاده کرد. به عنوان مثال، در پایان جمله باید از نقطه و در نهایت از ویرگول در جملات ترکیبی استفاده شود.

2. ارجاع به مفاهیم یا مثال‌ها:

   • اگر قصد دارید "مضمر" را در یک متن توضیح دهید، بهتر است با یک مثال روشن کنید. به عنوان مثال: "حس یک شاعر در شعرش ممکن است مضمر باشد."
3. شیوه نگارش:
   • کلمه "مضمر" نباید با حروف کوچک در آغاز جمله نوشته شود، مگر در موارد خاص.

قواعد دستوری:

1. جنس کلمه:

   • "مضمر" یک اسم صفت است و به لحاظ جنس، مذکر به شمار می‌آید، اما می‌تواند برای مفاهیم زنانه نیز به کار رود.

2. ترکیب و صرف:

   • این کلمه می‌تواند با دیگر صفات و اسم‌ها در جمله ترکیب شود، مانند "احساس مضمر" یا "معانی مضمر در متن".
3. نحوه به کارگیری در جملات:
   • برای داشتن جملات صحیح و معنی‌دار، بهتر است کلمه "مضمر" را در سیاق مناسب به کار ببرید. مثلاً: "او در سخنانش مضمر احساسات عمیق خود را نشان داد."

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "مضمر" را به درستی و به شکلی مؤثر در نوشتار یا گفتار خود به کار ببرید.

1. در شعر او، احساسات و افکار مضمر به زیبایی بیان شده‌اند.
2. بعضی از نمادها در داستان به مضمراتی اشاره دارند که نیاز به تفسیر دارند.
3. در هنر، معانی مضمر می‌توانند بیننده را به تفکر و تأمل وادارند.