ملک‌الملوک

کلمه "ملک‌الملوک" ترکیبی است از دو قسمت: "ملک" به معنای پادشاه و "الملوک" به معنای پادشاهان یا سلطنت‌ها. این اصطلاح به معنای پادشاهی با سلطنت بر دیگر پادشاهان به کار می‌رود.

در نگارش این واژه، چند نکته قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. الفاظ مرکب: در زبان فارسی، وقتی دو یا چند واژه به یکدیگر متصل می‌شوند و یک واژه جدید شکل می‌گیرد، باید توجه کرد که این ترکیب به درستی نوشته و ادای آن به خوبی انجام شود.

2. نوشتن صحیح: "ملک‌الملوک" باید با استفاده از خط فارسی و با در نظر گرفتن هم‌نوایی و هم‌خوانی در تلفظ و معنای واژه‌ها نوشته شود. در این واژه، سپیس باید نداشته باشد و باید به شکل یک کلمه نوشته شود.

3. استفاده از نشانه‌های نگارشی: اگر این واژه در جملات استفاده شود، باید به قواعد عمومی نگارشی نیز توجه کرد، مثلاً اگر در انتهای جمله قرار گیرد، باید نقطه‌گذاری مناسب رعایت شود.

4. بار معنایی: کلمه "ملک‌الملوک" دارای بار معنایی خاصی است و معمولاً در متون تاریخی یا ادبی به کار می‌رود، لذا باید در زمینه‌ی مناسب خود مورد استفاده قرار گیرد.

در نتیجه، "ملک‌الملوک" به عنوان یک واژه مرکب باید به صورت واحد نوشته شود و در استفاده از آن باید دقت شود که معنا و بار فرهنگی و تاریخی آن به درستی منتقل گردد.

1. ملک‌الملوک بزرگ‌ترین و قدرتمندترین حکمران تاریخ بود که سلطنت‌های متعددی را تحت فرمان خود داشت.
2. در داستان‌های اساطیری، ملک‌الملوک به عنوان نگهبان آسمان‌ها و فرمانروای جهان معرفی می‌شود.
3. بسیاری از شاعران در اشعار خود به تمجید از ملک‌الملوک و ویژگی‌های بی‌نظیر او پرداخته‌اند.