مهتری

کلمه «مهتری» به معنای «بزرگی» یا «والایی» در زبان فارسی کاربرد دارد. این کلمه به عنوان یک اسم، در جملات مختلف می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

1. نحوه نوشتار: کلمه مهتری باید با حروف فارسی و به درستی نوشته شود. به عنوان مثال، «مهتری» به هیچ عنوان نباید به صورت «مهر تری» یا «مهدری» نوشته شود.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت «مَه‌تَری» است و باید توجه داشت که ه حتماً با صدای کوتاه تلفظ شود.

3. چیدمان در جمله: می‌توان واژه مهتری را به عنوان اسم یا صفت در جملات به کار برد. به عنوان مثال، «او مهتری بزرگ در این زمینه است.»

4. مَف‌هومی: در مواردی که به جایگاه اجتماعی یا مقام اشاره دارد، می‌توان آن را به همراه دیگر صفات توصیفی به کار برد. مثلاً: «وی در بین مردم به عنوان یک مهتر بزرگ شناخته می‌شود.»

5. انحناگرایی: این کلمه ممکن است در محاوره‌ها یا متن‌های ادبی به کار رود و به نوعی از کلمات با تاکید فرهنگی یا اجتماعی برگردد.

به‌طور کلی، رعایت نکات نگارشی و دستور زبان از اهمیت بالایی در استفاده از کلمه «مهتری» برخوردار است.

1. مهتری که در محله زندگی می‌کند، همیشه به بچه‌ها داستان‌های جذاب و آموزنده می‌گوید.
2. او به عنوان یک مهتر با تجربه، مسئولیت نگهداری و تربیت اسب‌های مسابقه را بر عهده دارد.
3. مهتری که در مراسم عروسی حضور داشت، با لباس سنتی‌اش توجه همه را جلب کرد.