کلمه "نئاندرتال" به زبان فارسی به صورت زیر نوشته می‌شود:

• نئاندرتال

قواعد نگارشی و قواعد زبان فارسی برای استفاده از این واژه:

1. نوشتار صحیح: حتماً باید شکل درست و تلفظ صحیح این واژه را رعایت کنید. شکل صحیح "نئاندرتال" است که به درستی نمایانگر این موجود پیش از تاریخ است.

2. استفاده از حروف غیرفارسی: اگرچه این کلمه از زبان‌های دیگر (به خصوص آلمانی) به زبان فارسی منتقل شده، اما باید در نگارش آن قواعد فارسی رعایت شود. به‌عنوان مثال، از حروف و نشانه‌های فارسی استفاده کنید.

3. تطابق با ساختار جمله: این واژه را باید متناسب با ساختار جملات فارسی به کار ببرید. مثلاً:

   • "نئاندرتال‌ها موجوداتی از دوران ماقبل تاریخ بودند."
   • "برخی ویژگی‌های نئاندرتال‌ها شبیه به انسان‌های امروزی است."

4. جمع و مفرد: برای جمع بستن این کلمه به شکل "نئاندرتال‌ها" می‌پردازیم. مثلاً: "نئاندرتال‌ها در مناطق مختلف اروپا و آسیا زندگی می‌کردند."

5. نقل قول و ارجاع: در استفاده علمی و پژوهشی، در صورت نیاز به ارجاع به این واژه، بهتر است به منابع معتبر مراجعه کنید و مشخص کنید که این کلمه به چه چیزی اشاره دارد.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "نئاندرتال" به درستی و به شکل مناسب در متون فارسی استفاده کنید.

1. نئاندرتال‌ها یکی از گونه‌های انسان‌نما بودند که در دوران پیش از تاریخ زندگی می‌کردند.
2. تحقیقاتی که بر روی فسیل‌های نئاندرتال انجام شده، به ما کمک می‌کند تا بهتر بفهمیم که این انسان‌های باستانی چگونه زندگی می‌کردند.
3. برخی از ویژگی‌های فیزیکی نئاندرتال‌ها، مانند جمجمه بزرگتر و دندان‌های قوی‌تر، به آن‌ها کمک می‌کرد تا در شرایط سخت زیست محیطی survive کنند.