کلمه «ناآزموده‌کار» یک ترکیب فارسی است که از دو بخش تشکیل شده است: «ناآزموده» و «کار». برای درک بهتر این کلمه، به بررسی اجزای آن می‌پردازیم:

1. ناآزموده: به معنای کسی است که آزمایش نشده یا تجربه‌ای در زمینه‌ای ندارد. پیشوند «نا» به معنای نفی است و در کنار «آزموده» که به معنای امتحان شده است، این مفهوم را به وجود می‌آورد.

2. کار: به معنای انجام دادن فعالیت یا وظیفه‌ای است.

چند نکته نگارشی و قواعدی درباره این ترکیب:

• فاصله‌گذاری: نوشتن این کلمه به صورت «ناآزموده‌کار» صحیح است و حرف «را» به عنوان حرف وصل بین دو قسمت آمده است.

• تلفظ: در هنگام تلفظ این کلمه، باید به جداسازی اجزای آن (ناآزموده) و (کار) توجه شود.

• نقطه‌گذاری: در مواقعی که از این کلمه در متن‌های دیگر استفاده می‌شود، می‌توان آن را در جمله به صورت‌های مختلفی قرار داد و باید به قواعد نقطه‌گذاری در آن توجه کرد.

• استفاده در جمله: توجه داشته باشید که مفهوم از این ترکیب کمتر شناخته شده است و ممکن است در متون تخصصی‌تر یا ادبی به کار رود.

در نهایت، توجه به ساختار و قواعد نگارشی در کلمات ترکیبی می‌تواند به فهم بهتر و درست‌تر آنها کمک کند.

1. از آنجایی که او یک ناآزموده‌کار است، هنوز در مواجهه با مشکلات کار دچار سردرگمی می‌شود.
2. ناآزموده‌کار بودن مدیر جدید باعث شده که تیم نتواند به خوبی با چالش‌های پروژه پیش برود.
3. برای کاهش خطاها و بهبود کیفیت کار، نیاز است که ناآزموده‌کارها تحت آموزش‌های ویژه قرار گیرند.