ناباوری

کلمه "ناباوری" در زبان فارسی به معنای عدم باور یا عدم پذیرش چیزی است. این کلمه از دو قسمت تشکیل شده است: پیشوند "نا" که معنای عدم را دارد و "باوری" که از ریشه "باور" به معنای یقین و عقیده است.

برای استفاده صحیح و نگارشی از کلمه "ناباوری"، به نکات زیر توجه کنید:

1. نگارش صحیح: کلمه "ناباوری" باید به همین صورت و بدون هیچ گونه تغییری نوشته شود.

2. نقش دستوری: "ناباوری" یک اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات استفاده شود.

3. جملات مثال:

   • ناباوری او باعث شده تا در جمع دوستانش احساس تنهایی کند.
   • با وجود دلایلی که ارائه شد، او همچنان در حالت ناباوری به سر می‌برد.

4. ترکیب با دیگر کلمات: این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود؛ به عنوان مثال: "موج ناباوری"، "دچار ناباوری شدن" و غیره.

5. نکات نگارشی: در نگارش متن‌های رسمی، سعی کنید از کلمه "ناباوری" به شکل مناسب و در جایگاه متناسب استفاده کنید تا مفهوم مورد نظر را به درستی منتقل کند.

اگر سؤال یا نکته خاصی در مورد "ناباوری" دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. او با ناباوری به آخرین اخبار گوش داد و نمی‌توانست باور کند که چنین اتفاقی افتاده است.
2. ناباوری عمیق او باعث شد که نتواند به راحتی تصمیم بگیرد و همه چیز را دوباره بررسی کند.
3. وقتی از وضعیت اقتصادی کشور مطلع شد، ناباوری به او اجازه نداد که واکنش مناسبی نشان دهد.