کلمه "ناشزه" در زبان فارسی به معنای زنی است که به دلیل عدم اطاعت از شوهر یا انجام اعمال غیرمتعارف، از زندگی زناشویی خارج شده یا عاق شده است. این کلمه مخصوصاً در متون دینی و فقهی به کار می‌رود و بار حقوقی و اجتماعی خاصی دارد.

قواعد نگارشی و استفاده از کلمه "ناشزه"

1. نقطه‌گذاری:

   • کلمه "ناشزه" در متن‌های فارسی معمولاً به صورت مستقل نوشته می‌شود و باید از طریق علامت‌گذاری مناسب (نقطه، ویرگول) از دیگر جملات تفکیک شود.

2. قید و صفت:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان صفت به کار برود و می‌تواند قبل یا بعد از اسم بیاید، مثلاً: "زن ناشزه" و یا "ناشزه بودن".

3. استفاده در متون رسمی:

   • در متون حقوقی و فقهی، کلمه "ناشزه" باید با دقت و به صورت صحیح استفاده شود و از جملات مشخص و واضح استفاده شود تا معنی دقیق آن انتقال یابد.

4. غلط‌های رایج:

   • از اشتباه رایج پرهیز کنید؛ مانند نوشتن آن به صورت "ناشزه‌ای" یا "ناشظه".
5. توجه به بافت متن:
   • در استفاده از کلمه "ناشزه" توجه کنید که باید در بافت متنی مناسب مورد استفاده قرار گیرد و به درستی مفهوم آن منتقل شود.

در نهایت، همانند سایر کلمات، رعایت قواعد املایی و نگارشی در استفاده از کلمه "ناشزه" نیز ضروری است تا متن شما به طور کامل و صحیح فهمیده شود.

1. در فرهنگ اسلامی، زنان ناشزه به زنانی اطلاق می‌شود که از وظایف زناشویی خود سرپیچی می‌کنند.
2. او معتقد بود که فهم و درک مسائل خانوادگی به جلوگیری از ناشزه شدن همسر کمک می‌کند.
3. در جلسات مشاوره خانواده، مشکلات ناشزه بودن زنان و راه‌حل‌های آن به طور مفصل مورد بررسی قرار می‌گیرد.