ناظر

کلمه "ناظر" به عنوان یک اسم در زبان فارسی به معنای فردی است که نظارت می‌کند یا بر کاری نظارت می‌نماید. در اینجا چند نکته نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه و استفاده از آن آورده شده است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "ناظر" باید به صورت صحیح و با توجه به حروف فارسی نوشته شود.

2. جنس و مفرد/جمع: "ناظر" یک اسم مذکر است. برای جمع آن می‌توان از "ناظران" یا "ناظران" استفاده کرد.

3. کاربرد:

   • می‌توان از این کلمه در متن‌های رسمی و غیررسمی استفاده کرد.
   • در کنار این کلمه می‌توان صفات و عبارات توصیفی اضافه کرد، مانند: "ناظر دقیق"، "ناظر مسئول".

4. پیشوند و پسوند:

   • می‌توان با افزودن پسوندهایی مانند "ی" (مانند: ناظری) اسم‌های جدید ایجاد کرد.
   • همچنین می‌توان از پیشوندهایی برای توصیف نوع نظارت استفاده کرد (مثلاً: "ناظر آموزشی"، "ناظر پروژه").
5. توافق با فعل: در جملات، فعل باید با فاعل که معمولاً "ناظر" است سازگار باشد (مثلاً: "ناظر پروژه نظارت می‌کند").

نمونه جملات:

• ناظر آموزشی در جلسه به بررسی روش‌های تدریس پرداخت.
• ناظران اجرای پروژه به دقت در حال ارزیابی مراحل کار هستند.

این نکات به شما کمک می‌کند تا به‌درستی از کلمه "ناظر" و مشتقات آن در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. ناظر پروژه با دقت بر روند کار کارگران نظارت می‌کند تا از کیفیت اجرا اطمینان حاصل شود.
2. در جلسه امروز، ناظر آموزشی گزارشی از پیشرفت دانش‌آموزان ارائه داد.
3. ناظر محیط زیست به بررسی تاثیرات ساخت و ساز جدید بر روی اکوسیستم محلی پرداخت.