کلمه "نافذالامر" در زبان فارسی به معنای "دارای قدرت و اختیار" است و معمولاً در متون رسمی و ادبی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از آن، رعایت نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

1. نوشتار ترکیبی: کلمه "نافذالامر" از دو قسمت "نافذ" و "امر" تشکیل شده است. در نوشتار، این کلمه باید به‌صورت یک کلمه نوشته شود و از فضای بین دو قسمت خودداری شود.

2. تطابق با قواعد نگارشی: در متون رسمی و علمی، وقتی از این کلمه استفاده می‌کنید، بهتر است از علامت‌های نگارشی مانند کاما و نقطه و ویرگول به‌درستی استفاده کنید و همواره به نثر و ساختار جمله توجه داشته باشید.

3. فراز و نشیب معنایی: استفاده از "نافذالامر" باید در موقعیت‌هایی باشد که به وضوح نیاز به بیان قدرت، اختیار یا صلاحیت است. شرایط گفتمان باید به گونه‌ای باشد که این کلمه مناسبت داشته باشد.

4. هم‌خوانی با بافت متن: باید توجه داشت که این کلمه در متن‌های رسمی، ادبی یا حقوقی مورد استفاده قرار می‌گیرد و ممکن است در مکالمات روزمره کمتر کاربرد داشته باشد.

5. جایگزین‌ها: در مواقعی که بخواهید از واژگان ساده‌تری استفاده کنید، می‌توانید به‌جای "نافذالامر" از عبارات دیگری مانند "دارای اختیار" یا "قاضی" استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "نافذالامر" به‌صورت مؤثر و صحیح در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. فرمان نافذالامر رئیس جمهوری به کلیه وزارتخانه‌ها ابلاغ شد تا اقدامات لازم را در راستای اجرای آن انجام دهند.
2. تصمیمات نافذالامر در شورای عالی امنیت ملی به عنوان راهنمایی برای سیاست‌های کشور در زمان بحران عمل می‌کند.
3. پیرو دستورات نافذالامر سازمان بهداشت جهانی، کشورهای عضو موظف به رعایت پروتکل‌های بهداشتی در مقابله با بیماری‌های واگیر دار شدند.