کلمه "نافرجام" ترکیبی از دو بخش "نا" و "فرجام" است. در فارسی، "نا" به معنای نقیض و عدم است. بنابراین "نافرجام" به معنای "بدون فرجام" یا "نا موفق" است.

قواعد زبان فارسی و نگارشی مربوط به کلمه "نافرجام":

1. جنس کلمه:

   • "نافرجام" یک صفت است و غالباً برای توصیف وضعیتی به کار می‌رود که نتیجه‌ای نداشته یا ناموفق بوده است.

2. نوشتار:

   • برای نوشتن "نافرجام"، از املای صحیح آن استفاده می‌شود و باید به دقت دقت شود که به صورت درست و بدون اشتباه املایی نوشته شود.

3. جمله‌سازی:

   • می‌توان این کلمه را در جملات مختلف به عنوان صفت به کار برد. مثلاً: "این پروژه به یک کار نافرجام تبدیل شد."

4. آهنگ و لحن:

   • در نوشته‌های ادبی یا رسمی، ممکن است بخواهیم احساساتی مانند ناامیدی یا عدم موفقیت را از طریق استفاده از این کلمه منتقل کنیم.
5. کاربرد:
   • "نافرجام" معمولاً در متون ادبی، مقالات و تحلیل‌های اجتماعی یا فرهنگی به کار می‌رود.

به طور کلی، استفاده از "نافرجام" در جملات می‌تواند به غنای زبان و بیان مفاهیم پیچیده‌تر کمک کند.

1. تلاش‌های ما برای نجات پروژه به سرعت به یک نتیجه نافرجام انجامید.
2. او مدت‌ها در فکر یک ارتباط جدید بود، اما همه تلاش‌هایش نافرجام ماند.
3. تلاش‌های نافرجام برای حل مشکل اقتصادی کشور باعث نارضایتی مردم شده است.