نافرخی

کلمه "نافرخی" در زبان فارسی به معنای "عدم خوشحالی" یا "ناخرسندی" استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: "نافرخی" بصورت یک کلمه به همین شکل نوشته می‌شود و هیچ علامت اضافه‌تری ندارد.

2. جنس کلمه: "نافرخی" یک اسم است و به حالت‌های مختلف در جملات آمادگی تطابق با گرامر فارسی را دارد.

3. کاربرد: این کلمه را می‌توان در جملاتی به کار برد که به بیان احساسات منفی یا عدم رضایت اشاره دارد. به‌عنوان مثال:

   • "او به دلیل نافرخی خود هیچگاه لبخند نزد."
   • "نافرخی در چهره‌اش نمایان بود."

4. ترکیب با دیگر کلمات: این کلمه می‌تواند با صفت‌ها یا فعل‌ها ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • "او نافرخی را در دل خود پنهان کرده بود."
   • "نافرخی و ناامیدی از زندگی، او را آزار می‌داد."
5. نکات نگارشی: در نوشتن، توجه کنید که کلمه "نافرخی" با حروف فارسی و به طور صحیح نوشته شود و هیچ لغتی بین "نا" و "فرخی" گذاشته نشود.

امیدوارم این توضیحات به شما کمک کند! اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم پاسخگو باشم.

1. نافرخی او در جلسه باعث شد تا همه اعضا ناراحت شوند و نتوانیم بر روی مسائل اساسی تمرکز کنیم.
2. معلم به نافرخی دانش‌آموز در کلاس توجه کرد و سعی کرد او را راهنمایی کند تا به مسیر درست هدایت شود.
3. در هنگام بحث، نافرخی‌های برخی از افراد موجب شد که گفتگو به بی‌نتیجه بماند و هیچ راه حلی پیدا نشود.