کلمه "نرم‌خویی" به معنای مهربانی و لطافت در رفتار و برخورد با دیگران است. در مورد نوشتن و استفاده از این کلمه، قواعد زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نوشتار: کلمه "نرم‌خویی" به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و باید توجه داشت که "نرم" و "خویی" با خط تیره (‌) از یکدیگر جدا شوند.

2. زبان معیار: این کلمه به عنوان یک اسم باید به طور صحیح در متن‌هایی که به زبان فارسی نوشته می‌شوند، استفاده گردد.

3. کاربرد: "نرم‌خویی" معمولاً به عنوان وصف شخصیتی مثبت به کار می‌رود و ممکن است در جملات مختلف به کار رود، مانند "او دارای نرم‌خویی خاصی است."

4. تلفظ: در تلفظ، بر روی هردو بخش "نرم" و "خویی" تأکید می‌شود، اما به هیچ یک از آن‌ها نباید بیش از حد توجه کرد.

5. نکته‌های نگارشی: به لحاظ نگارشی، کلمه را باید در متن‌های رسمی با رعایت قواعد املایی و نگارشی استفاده کرد تا از ایجاد ابهام جلوگیری شود.

با رعایت این قواعد می‌توان از کلمه "نرم‌خویی" به طور صحیح و مؤثر در نوشتار استفاده کرد.

1. نرم‌خویی او باعث شده که همواره در برقراری ارتباط با دیگران موفق باشد.
2. با نرم‌خویی و مهربانی‌اش، به راحتی دل همه را می‌برد.
3. در زندگی، داشتن نرم‌خویی می‌تواند به حل مشکلات و تنش‌ها کمک کند.