نزدیک‌بین

کلمه "نزدیک‌بین" ترکیبی است از دو بخش "نزدیک" و "بین"، که هر دو به نوعی با یکدیگر مرتبط هستند. در زبان فارسی، قواعد نگارشی و کاربری برای چنین واژه‌هایی وجود دارد که در زیر بیان می‌شود:

1. جداسازی واژه‌ها: "نزدیک‌بین" به صورت یک واژه مرکب نوشته می‌شود و نیازی به جداسازی اجزا ندارد.

2. حروف وصل: اگر واژه‌ای به صورت ترکیبی ساخته شود و شامل دو بخش باشد، معمولاً از حروف وصل استفاده می‌شود. در این مورد، حرف وای (ـ) بین دو بخش "نزدیک" و "بین" قرار می‌گیرد.

3. معناشناسی: "نزدیک‌بین" به معنای کسی است که توانایی دیدن چیزها را از نزدیک دارد یا به اصطلاح به اشیاء نزدیک توجه بیشتری می‌کند. این واژه در پزشکی به ویژه در توصیف نوعی اختلال بینایی (نزدیک‌بینی) نیز استفاده می‌شود.

4. زبانزدها و کاربردها: این کلمه را می‌توان به عنوان صفت در جملات به کار برد، مثلاً: "او نزدیک‌بین است و نمی‌تواند اشیاء دور را به خوبی ببیند."

5. نکات صحیح‌نویسی: هنگام نوشتن این گونه واژه‌ها، باید دقت کرد که هیچ گونه غلط هجی یا نگارشی در آن وجود نداشته باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "نزدیک‌بین" را به درستی در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. او به دلیل نزدیک‌بینی نمی‌تواند به راحتی نقاط دور را ببیند و به عینک نیاز دارد.
2. نزدیک‌بینی یکی از مشکلات شایع بین افراد مسن است که باعث می‌شود برای خواندن کتاب یا کارهای دقیق به نور مناسب نیاز داشته باشند.
3. در طول معاینه چشم، پزشک تشخیص داد که من نزدیک‌بین هستم و باید از عینک مخصوص استفاده کنم.