نقیبت

کلمه "نقیبت" در فارسی به معنای رهبری یا سرپرستی است و در مواردی به عنوان اصطلاحی برای اشاره به مقام یا موقعیت خاص به کار می‌رود. در نگارش این کلمه، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. املا و شکل نوشتن: کلمه "نقیبت" به همین شکل صحیح نوشته می‌شود و باید دقت کرد که اشتباهات املایی مانند نوشتن "نقابت" رخ ندهد.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "نَقیبت" (با فتحه بر روی نون و قاف) تلفظ می‌شود.

3. جایگاه در جمله: "نقیبت" می‌تواند به عنوان اسم در جمله مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً: "نقیبت او در این جامعه مورد توجه قرار گرفت."

4. نحوه‌ی به کارگیری: هنگام استفاده از این کلمه در نوشته‌ها، بهتر است با کلمات و عبارات دیگر مانع از ایجاد ابهام در معنا شوید.

5. فعل و صفت مرتبط: برای بیان فعل یا صفت مرتبط با "نقیبت"، می‌توان از عبارات مانند "دارای نقیبت" یا "مرتبه نقیبت" استفاده نمود.

در کل، اگر در متنی به کلمه "نقیبت" برخورد کردید، برای استفاده درست از آن باید به معانی و زمینه‌های استفاده‌اش توجه کنید.

1. نقیبت همیشه در محافل فرهنگی شهرستان حاضر و به عنوان یک شخصیت موثر شناخته می‌شود.
2. من از نقیبت خواستم که در راهنمایی‌های هنری‌اش مرا یاری کند.
3. نقیبت به خاطر سخنرانی‌اش در کنفرانس اخیر مورد تحسین قرار گرفت.