نیرنگ

کلمه "نیرنگ" در زبان فارسی به معنای تدبیر، حقه، یا فریب استفاده می‌شود. در مورد نگارش و استفاده از این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. املای صحیح: املای صحیح این کلمه "نیرنگ" است و باید بدون هیچ‌گونه تغییر یا افزوده‌ای نوشته شود.

2. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با دیگر کلمات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "او در بازی نیرنگ به خوبی عمل کرد."
   • "نیرنگ بازان همیشه در تلاش برای فریب دیگران هستند."

3. قافیه و وزن: اگر در شعر یا متون ادبی به کار می‌رود، توجه به وزن و قافیه مهم است. "نیرنگ" را می‌توان در ابیات مختلف به کار برد، البته باید توجه کرد که با کلمات دیگر هماهنگ باشد.

4. لحن و سبک: بسته به سیاق متن، لحن و سبک نوشتار می‌تواند متفاوت باشد. در متون ادبی یا شعرهای کلاسیک، این کلمه ممکن است بار معنایی بیشتری داشته باشد.

5. مترادف‌ها: مترادف‌های "نیرنگ" شامل "فریب"، "حقه"، و "تدبیر" هستند که می‌توانند بسته به زمینه‌ی متن به کار روند.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "نیرنگ" به درستی و به‌طور مؤثر در نوشتارهای خود استفاده کنید.

1. او با نیرنگ خود توانست اعتماد همه را جلب کند، اما حقیقت دیر یا زود نمایان می‌شود.
2. نیرنگ در دنیای سیاست بسیاری از افراد را به سمت اهداف خود سوق می‌دهد.
3. دوستش با نیرنگ و فریبکاری او را در یک موقعیت دشوار قرار داد.