نیک‌محضر

کلمه «نیک‌محضر» یک اسم مرکب است که از دو بخش «نیک» و «محضر» تشکیل شده است. در زبان فارسی، برای نوشتن و استفاده از چنین کلماتی، باید به قواعد نگارشی و املایی توجه کرد. در زیر به برخی از قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

۱. نوشتار صحیح: کلمه «نیک‌محضر» به صورت ترکیب با خط تیره نوشته می‌شود که نشان‌دهنده جدایی معنایی بین دو بخش «نیک» و «محضر» است.

۲. معنا: «نیک» به معنای خوب و پسندیده است و «محضر» به معنای حضور یا مکان رسمی برای دیدار و جلسه است. بنابراین، «نیک‌محضر» به معنای شخصی است که در محضر خود شخصیتی نیکو دارد.

۳. استفاده در جمله: این کلمه معمولاً در متن‌های ادبی یا رسمی به کار می‌رود. به عنوان مثال: «او فردی نیک‌محضر است که همیشه در اجتماعات مورد احترام دیگران قرار دارد.»

۴. قواعد نحوی: در جملات، می‌توان از آن به عنوان صفت یا اسم استفاده کرد و باید ساختار جملات به گونه‌ای باشد که مفهوم را به درستی منتقل کند.

۵. ماقبل و مابعد: در متن‌های فارسی، معمولاً این کلمه در جملات توصیفی و تحسینی به کار می‌رود و با صفت‌های دیگر می‌تواند ترکیب شود.

این قواعد به شما کمک می‌کند تا از کلمه «نیک‌محضر» به درستی در نوشته‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. نیک‌محضر همیشه در جمع دوستانش با مهربانی و احترام صحبت می‌کند.
2. در محل کار، نیک‌محضر به عنوان فردی راست‌گو و قابل اعتماد شناخته می‌شود.
3. با رفتار نیک‌محضر خود، به دیگران الهام می‌بخشد که چگونه می‌توانند با محبت با یکدیگر رفتار کنند.