هم‌ترازو

کلمه "هم‌ترازو" یک واژه ترکیبی است که از دو بخش "هم" و "ترازو" تشکیل شده است. در اینجا به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. نحوه نگارش: "هم‌ترازو" باید به صورت جدا نوشته شود. اما استفاده از خط فاصله برای نشان دادن ارتباط معنایی بین دو بخش آن ضروری است.

2. مفهوم و کاربرد: "هم‌ترازو" به معنای هم‌سطح یا هم‌تراز به کار می‌رود و معمولاً در زمینه‌هایی مانند مقایسه، انتقاد یا معمولاً در مباحث علمی و اجتماعی کاربرد دارد.

3. قواعد مربوط به هم‌ترازو در جملات: مانند دیگر واژگان، این کلمه نیز هنگام استفاده در جملات، به قواعد صرفی و نحوی زبان فارسی وابسته است. مثلاً:

   • مقایسه: "این دو مدل هم‌ترازو هستند."
   • ارائه نظر: "در بررسی این دو کتاب، هر دو هم‌ترازو به نظر می‌رسند."
4. جمع و مفرد: "هم‌ترازو" معمولاً به صورت مفرد به کار می‌رود، اما می‌توان آن را در جمع نیز استفاده کرد: "هم‌ترازها".

با استفاده از این نکات، می‌توان کلمه "هم‌ترازو" را به درستی در نگارش‌های فارسی به کار برد.

1. این دو کتاب به طرز عجیبی هم‌ترازو هستند و هر دو به بررسی تاریخ هنر می‌پردازند.
2. در بحث‌های علمی، نظریات مختلف باید هم‌ترازو و منطبق با داده‌های تجربی باشند تا قابل قبول شوند.
3. تلاش ما باید این باشد که ارزش‌ها و باورهای‌مان در زندگی روزمره هم‌ترازو با اصول اخلاقی باشند.